Σε ύπαρξη ψηλαφητού ευρήματος στον μαστό κατά τη διάρκεια της κύησης, απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση, η οποία επιτυγχάνεται κυρίως χάρη στη χρήση των απεικονιστικών εξετάσεων. Συγκεκριμένα, το υπερηχογράφημα μαστών, το οποίο χαρακτηρίζεται από υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα, θεωρείται ως η μέθοδος «πρώτης γραμμής» για την αξιολόγηση μιας ψηλαφητής μάζας στον μαστό, τόσο κατά τη διάρκεια της κύησης, όσο και κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Αν και η συμβατική δισδιάστατη μαστογραφία θεωρείται ασφαλής (<50 mrads) και μπορεί να πραγματοποιηθεί με την κατάλληλη προστασία της κοιλιακής χώρας, εντούτοις, έχει περιορισμένη διαγνωστική αξία κατά τη διάρκεια της κύησης, λόγω της αυξημένης πυκνότητας των μαστών. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) δεν συνιστάται, λόγω της έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με την καταλληλότητα του γαδολινίου κατά την κύηση. Ωστόσο, αν κρίνεται ως απαραίτητη, μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς την παρουσία σκιαγραφικού υλικού. Η παρακέντηση του ευρήματος με λεπτή βελόνα (FNA) δεν αποτελεί αξιόπιστη τεχνική στη διάρκεια της κύησης. Αντιθέτως, η διαδερμική βιοψία (core biopsy) συνιστάται.
